هنر رزین ♥️ Rezin Artis به حالم مویه کن آسمان امشب به حالم مویه کن روح تب دار مرا پاشویه کن آتش افکند عاشقی بر حاصلم گریه کن در مجلس ختم دلم گریه کن ای عشق روحم تیر خورد شانه احساس من شمشیر خورد باید امشب را عزاداری کنم تا سحر بر نعش دل زاری کنم چشمم افسونخانه ناز کسی است سینه ام آئینه راز کسی است باید امشب بشکنم آئینه را وا کنم این عقده دیرینه را شوخ چشمی بی شکیبم کرده است با خودم حتی غریبم کرده است شوخ چشم است و دلم در چنگ اوست هر چه هست از چشم پر نیرنگ اوست او گه میگویند پشت خوابهاست اختر فرمانروای آبهاست او که خویشاوند نزدیک گل است شرح احساس لطیف بلبل است او شبی آمد مرا دیوانه کرد او مرا یک باغ بی پروانه کرد آن بلا آن درد خون سینه سوز از کجا آمد نمی دانم هنوز شاید از ته توی جنگلهای راز شاید از پشت چپرهای نیاز آمد و بر بام روحم پر کشید از سر پرچین قلبم سر کشید آمد و من پیش پایش گم شدم از جنون ورد لب مردم شدم آمد از عشقش پرم کرد و گذشت بی وفا سیلی خورم کرد و گذشت شمع بزمش بودم , آبم کردو رفت عشوه ای کرد و خرابم کرد و رفت رفت و کوه طاقتم را باد برد یوسف امید من در چاه مرد رفت و طاق عشق من آوار شد رفت و منصور دلم بردار شد ای بخشکی شانس این هم یار شد!!!!!!! عاشقان آئینه روح هم اند مرحم دلهای مجروح هم اند عشق همخوابی آب و آتش است موج خون بر ساحل آرامش است عشق راه عقل را گل میکند هر چه با ما میکند دل می کند آتش شوقی که گم شد در دلم سر زد از خاکستر سرد دلم ای دل شوریده مستی می کنی باز هم شبنم پرستی می کنی بعد از این زهر جدایی را بخور چوب عمری با وفایی را بخور من که گفتم این بهار افسردنی است من که گفتم این پرستو مردنی است من که گفتم ای دل بی بند و بار عشق یعنی رنج , یعنی انتظار عشق خونت را دواتت می کند شاه باشی عشق ماتت می کند آه عجب کاری به دستم داد دل هم شکست و هم شکستم داد دل