مهرداد هستم نالد به حال زار من. امشب این سه تار من.. . پیش ما سوختگان مسجد و میخانه یکیست حرم و دیر یکی، ســبحه و پیمانه یکیست این همه جنگ و جدل حاصل کوته نظریست گر نظر پاک کنی کعبه و بتخانه یکیست هر کسی قصه شوقش به زبانی گوید چون نکو مینگرم حاصل افسانه یکیست این همه شــکوه ز سودای گرفتاران است ورنه از روز ازل دام یکی ،دانه یکیست ره هر کس به فسونی زده آن شوخ ار نه گریه ی نیمه شب و خنده مستانه یکیست گر زمن پرسی از آن لطف که من میدانم آشنا بر در این خانه و بیگانه، یکیست هیچ غم نیست که به جنونم نسبت دادند بهر این یک دو نفس، عاقل و دیوانه یکیست عشق آتش بود و خانه خرابی دارد. . . و در آخر هرچه در فهم تو آید آن بود مفهوم تو _________________________________