هم در ره معرفت بسی تاخته ام هم در صف عالمان سر انداخته ام چون پرده ز پیش خویش برداشته ام بشناخته ام که هیچ نشناخته ام ابوسعید ابوالخیر کارشناس ارشد مدیریت رسانه فعال اجتماعی و شاغل در صنعت از تبار بختیاری هستم، دغدغه مند و عاشق ایران معتقدم در مقطع گذار اجتماعی و سیاسی قرار داریم. عبور از مرحله گذار و قرار گرفتن در مسیر روشن، نیازمند گفت و گو، تلاش جمعی، همبستگی اجتماعی، ترسیم نقشه راه، به رسمیت شناختن آزادی های بنیادین و حقوق اساسی انسانها و ساختن نهادهای مردمی است. معتقدم سیاره ما بیشتر از هر زمان دیگر به مسولیت اجتماعی نیازمند است. ضروری است جهانی بیاندیشیم، منطقه ای عمل کنیم. بیا تا جهان را به بد نسپریم/ به کوشش همه دست نیکی بریم. فردوسی معتقدم دولت (حکومت) و رابطه مردم و دولت باید بازتعریف شود. بقای مملکت اندر وجود یک شرط است/ که دست هیچ قوی بر ضعیف نگماری. سعدی حکم چون در دست گمراهی فتاد/ جاه پندارید در چاهی فتاد آنچه منصب می‌کند با جاهلان/ از فضیحت کی کند صد ارسلان. مولوی چو ناکس به ده کدخدایی کند/ کشاورز باید گدایی کند. فردوسی معتقدم نیازمند به حاکمیت قانون درست هستیم، قانونی که مشروعیت خود را از انسان بگیرد و در خدمت انسان و برای شکوفایی انسان باشد. معتقدم تنها یک چیز مقدس است و آن جان انسان است. حکومت شر است اما شر ضروری، و بهترین نوع حکومت دموکراسی است. اما دموکراسی حتی اگر خیلی خوب هم اجرا شود باز هم آفاتی دارد. دموکراسی نیاز به آگاهی، مسؤلیت پذیری و مشارکت اجتماعی دارد که در همه مردم یکسان نیست. پیشنهاد مشخص من برای کاهش آسیب‌های دموکراسی در آینده ایران و تشویق مردم به آگاهی، مسولیت پذیری و مشارکت بیشتر، در نظر گرفتن ضریب برای رای است. رای کامل دارای ارزش یک و برای کسانی است که در آزمون تخصصی مرتبط با موضوع رای گیری که توسط متخصصان طراحی میشود، شرکت می‌کنند و نمره حد نصاب را دریافت می‌کنند. کمترین رای دارای ارزش یک دهم برای کسانی است که نمی خواهند یا نمی‌توانند در آزمون شرکت کنند. رای های دو دهم، سه دهم، چهار دهم... تا نه دهم برای کسانی است که در آزمون تخصصی شرکت کرده اند و به تناسب آگاهی در موضوع مورد نظر، نمره متناسب را کسب کرده اند. باورمند به هدایت الهی هستم و معتقدم درون همه انسان ها نور الهی جاری است. علاقمند به نوشتن، شعر، فلسفه، روانشناسی و جامعه شناسی هستم. وصل است رشته سخنم با جهان راز زان در سخن نصیبه ام از راز می دهند. شهریار .