دین و خدای من عشق و اخلاق است. دوستان من داخل ایران هستم و تا وقتی که احساس اضطرار پیدا نکنم درخواست استیج نمیکنم . درود بر مخالف من . نه به جمهوری اسلامی . نه می بخشیم نه فراموش می کنیم . با کمال افتخار من یک برانداز هستم . ما نباید از گفتگو دست بشوییم، چنانکه مردمانی از انسانیت دست می‌شویند. هیچ دردی رنج‌آورتر از آن نیست که کسی از گفتگوی مبتنی بر استدلال بیزار شود. روی‌گردانی از گفتگو و روی‌گردانی از مردمان به‌شیوه‌ای مشابه روی می‌دهد. روی‌گردانی از مردمان زمانی رخ می‌دهد که کسی بدون آگاهی و توانایی، به کسی اعتماد می‌ورزد و به سخنان او بمثابه سخنانی حقیقی، بلیغ و درست ایمان می‌آورد؛ آنگاه پس از زمانی کوتاه، مدعیات او را سست و غیرقابل اعتنا تشخیص می‌دهد؛ بعد از این، به دیگری روی می‌آورد و او را نیز چنین می‌یابد. وقتی کسی مدام چنین چیزی را تجربه کرده باشد، به‌ویژه درباب کسی که با او مصاحبتی نزدیک دارد، در این صورت، نهایتا پس از چندین مرتبه، از تمام مردمان روی برمی‌گرداند و به این نتیجه می‌رسد که سخنان هیچ‌کسی به‌هیچ‌وجه راست نیست. ... شباهت آدمیان و استدلال‌ها در این است که وقتی کسی از توانایی استدلال بی‌نصیب باشد، به استدلال خاصی بمثابه حقیقت باور می‌آورد و آنگاه پس از اندک‌زمانی آن را نادرست می‌یابد - تو گویی گاهی درست است و گاهی درست نیست- و این اتفاق درباب استدلال دیگر و همین‌طور استدلال‌های دیگری جز آن نیز تکرار می‌شود. و خودت خوب می‌دانی که آن‌کس که وقت خود را با مطالعه درباب تعارض عقاید می‌گذراند، نهایتا به این نتیجه می‌رسد که هیچ حقیقتی وجود ندارد و هیچ اعتمادی به هیچ استدلالی نمی‌توان داشت ... ‍ چنان که ابر، گره خورده با گریستنش، چنان که گل، همه عمرش مسخر شادی است، چنان که هستی آتش، اسیر سوختن است، تمام پویه‌ی انسان به سوی آزادی است